Witamy na naszej stronie

kancelaria prawna

Zapraszamy

Oby ten dzień był udany :)

porady prawne warszawa

druk ulotek warszawa

Opłaty za wystawienie zezwoleń dla pojazdów i jednolitych certyfikatów bezpieczeństwa były dotychczas pobierane przez właściwe organy krajowe. Wraz z przekazaniem kompetencji na szczebel Unii Agencja powinna zostać uprawniona do pobierania opłat od wnioskodawców z tytułu wydawania certyfikatów i zezwoleń, o których mowa w powyższych motywach. Należy ustanowić pewne zasady mające zastosowanie do honorariów i opłat pobieranych przez Agencję. Należy oszacować poziom tych honorariów i opłat w taki sposób, aby objąć pełny koszt wyświadczonej usługi, w tym – w stosownych przypadkach – koszty wynikające z zadań przypisanych krajowym organom ds. bezpieczeństwa. Wysokość tych honorariów i opłat powinna być równa lub niższa od obecnej średniej za takie usługi. Te honoraria i opłaty powinny być ustalane w sposób przejrzysty, uczciwy i jednolity we współpracy z państwami członkowskimi i nie powinny zagrażać konkurencyjności europejskiego sektora kolejowego. Powinny one być ustalane na takiej podstawie, jaka właściwie uwzględnia możliwości płatnicze przedsiębiorstw, i nie powinny powodować nakładania zbędnych obciążeń finansowych dla firm. Powinny one w stosownych przypadkach uwzględniać szczególne potrzeby małych i średnich przedsiębiorstw.

Procedury krajowych organów ds. bezpieczeństwa oraz notyfikowanych jednostek oceniających zgodność dotyczące funkcjonowania, organizacji i podejmowania decyzji w obszarze bezpieczeństwa i interoperacyjności kolei różnią się znacząco, co wpływa negatywnie na sprawne funkcjonowanie jednolitego europejskiego obszaru kolejowego. Negatywne skutki bywają szczególnie odczuwalne dla małych i średnich przedsiębiorstw, które chcą wejść na rynek kolejowy w innym państwie członkowskim. Dlatego też kluczowe jest wzmocnienie koordynacji z myślą o zwiększeniu harmonizacji na szczeblu unijnym. W tym celu Agencja powinna monitorować działalność i procesy decyzyjne krajowych organów ds. bezpieczeństwa oraz notyfikowanych jednostek oceniających zgodność poprzez kontrole i inspekcje, w odpowiednich przypadkach we współpracy z krajowymi jednostkami akredytującymi.

Zapewnienie identyfikowalności przyrządu pomiarowego w całym łańcuchu dostaw przyczynia się do uproszczenia nadzoru rynku i poprawy jego skuteczności. Skuteczny system identyfikowalności ułatwia organom nadzoru rynku realizację zadania identyfikacji podmiotów gospodarczych udostępniających na rynku przyrządy pomiarowe niezgodne z wymaganiami. Podmioty gospodarcze przechowujące wymagane na mocy niniejszej dyrektywy informacje umożliwiające identyfikację innych podmiotów gospodarczych nie powinny być zobowiązane do aktualizowania takich informacji dotyczących innych podmiotów gospodarczych, które dostarczyły im przyrząd pomiarowy albo którym one dostarczyły przyrząd pomiarowy.

Zapewnienie identyfikowalności elementów bezpieczeństwa do dźwigów w całym łańcuchu dostaw przyczynia się do uproszczenia nadzoru rynku i poprawy jego skuteczności. Skuteczny system identyfikowalności ułatwia organom nadzoru rynku realizację zadania identyfikacji podmiotów gospodarczych udostępniających na rynku elementy bezpieczeństwa do dźwigów niezgodne z wymaganiami. Podmioty gospodarcze przechowujące wymagane na mocy niniejszej dyrektywy informacje umożliwiające identyfikację innych podmiotów gospodarczych nie powinny być zobowiązane do aktualizowania takich informacji dotyczących innych podmiotów gospodarczych, które dostarczyły im element bezpieczeństwa do dźwigów albo którym one dostarczyły element bezpieczeństwa do dźwigów.

Wykorzystanie surowców rolnych, takich jak nawóz pochodzenia zwierzęcego czy mokry obornik oraz innych odpadów zwierzęcych i organicznych do wytwarzania biogazu dzięki wysokiemu potencjałowi oszczędności w emisji gazów cieplarnianych daje znaczne korzyści dla środowiska zarówno przy wytwarzaniu energii ciepła i elektrycznej, jak i stosowaniu jako biopaliwo. Instalacje na biogaz dzięki zdecentralizowanemu charakterowi i regionalnej strukturze inwestycyjnej mogą wnieść znaczący wkład w zrównoważony rozwój obszarów wiejskich i stwarzać nowe perspektywy zarobku dla rolników.

Aby obowiązkowe krajowe cele ogólne zostały osiągnięte, państwa członkowskie powinny pracować w kierunku orientacyjnego kursu, nakreślającego drogę do osiągnięcia obowiązkowych ostatecznych celów. Powinny stworzyć krajowy plan działania w zakresie energii odnawialnej zawierający informacje o celach sektorowych, mając na uwadze fakt, że istnieją różne zastosowania dla biomasy i dlatego kluczowe znaczenie ma zmobilizowanie nowych zasobów biomasy. Ponadto państwa członkowskie powinny ustalić środki służące osiągnięciu tych celów. Każde państwo członkowskie, szacując oczekiwane końcowe zużycie energii brutto w swoim krajowym planie działania w zakresie energii odnawialnych, powinno ocenić, w jakim stopniu środki służące efektywności energetycznej i oszczędności energii mogą przyczynić się do osiągnięcia krajowych celów. Państwa członkowskie powinny wziąć pod uwagę optymalne połączenie technologii z zakresu efektywności energetycznej i energii ze źródeł odnawialnych.